دعای مجیر

و دعا اين است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانی اش هميشگى است

سُبْحَانَكَ يَا اللَّهُ تَعَالَيْتَ يَا رَحْمَانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا رَحِيمُ تَعَالَيْتَ يَا كَرِيمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مَلِكُ تَعَالَيْتَ يَا مَالِكُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا قُدُّوسُ تَعَالَيْتَ يَا سَلامُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُؤْمِنُ تَعَالَيْتَ يَا مُهَيْمِنُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا عَزِيزُ تَعَالَيْتَ يَا جَبَّارُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُتَكَبِّرُ تَعَالَيْتَ يَا مُتَجَبِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ،

منزّهى تو اى خدا، بلندمرتبه هستى اى بخشنده، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى مهربان، بلندمرتبه هستی اى كريم، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى فرمانروا، بلندمرتبه هستى اى مالك، ما را از آتش پناه ده ای منزّهى تو اى ايمن بخش، بلندمرتبه هستى اى چيره بر هستى، مار از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى عزّت مند، بلندمرتبه هستى اى جبّار، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى بزرگ منش، بلندمرتبه هستى اى بزرگ منش، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، پناه دهنده، منزّهى تو اى برى از هر عيب، بلندمرتبه هستى اى سلام، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده،

سُبْحَانَكَ يَا خَالِقُ تَعَالَيْتَ يَا بَارِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُصَوِّرُ تَعَالَيْتَ يَا مُقَدِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا هَادِي تَعَالَيْتَ يَا بَاقِي أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا وَهَّابُ تَعَالَيْتَ يَا تَوَّابُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا فَتَّاحُ تَعَالَيْتَ يَا مُرْتَاحُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا سَيِّدِي تَعَالَيْتَ يَا مَوْلايَ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا قَرِيبُ تَعَالَيْتَ يَا رَقِيبُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُبْدِئُ تَعَالَيْتَ يَا مُعِيدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا حَمِيدُ تَعَالَيْتَ يَا مَجِيدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا قَدِيمُ ،

منزّهى تو ای آفريننده، بلندمرتبه هستى اى آفرينشگر، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى صورت آفرين، بلندمرتبه هستى اى تقدير كننده، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى راهنما، بلندمرتبه هستى اى ماندگار، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده منزّهى تو اى بخشايشگر، بلندمرتبه هستى اى بسيار توبه پذير، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى گشايشگر، بنلدمرتبه، هستى اى خستگیناپذير، ما را از آتش پناه اى پناه دهنده، منزّهى تو اى سرورم، بلندمرتبه هستى اى مولايم، ما از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى نزديك، بلندمرتبه هستى اى نگاهبان، ما را از آتش پناه ده اى پناه هنده، منزّهى تو اى پديد آورنده، بلندمرتبه هستى اى بازگرداننده، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى ستوده، بلندمرتبه اى داراى عظمت، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى ديرينه،

تَعَالَيْتَ يَا عَظِيمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا غَفُورُ تَعَالَيْتَ يَا شَكُورُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا شَاهِدُ تَعَالَيْتَ يَا شَهِيدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا حَنَّانُ تَعَالَيْتَ يَا مَنَّانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا بَاعِثُ تَعَالَيْتَ يَا وَارِثُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُحْيِي تَعَالَيْتَ يَا مُمِيتُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا شَفِيقُ تَعَالَيْتَ يَا رَفِيقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا أَنِيسُ تَعَالَيْتَ يَا مُونِسُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا جَلِيلُ تَعَالَيْتَ يَا جَمِيلُ ،

بلند مرتبه هستى اى بزرگ، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى آمرزگار، بلندمرتبه هستى اى ستايش پذير، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى گواه، بلندمرتبه هستى اى حاضر، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى مهربان، بلندمرتبه هستى اى منتّ گذار، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى برانگيزنده، بلندمرتبه هستى اى ميراث بر، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده منزّهى تو اى زندگی بخش، بلندمرتبه هستى اى ميراننده، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى مهربان، بلندمرتبه هستى اى همراه، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده منزّهى تو اى همدم، بلندمرتبه هستى اى مونس ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى بزرگ منزلت، بلندمرتبه هستى اى زيبا،

أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا خَبِيرُ تَعَالَيْتَ يَا بَصِيرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا حَفِيُّ تَعَالَيْتَ يَا مَلِيُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مَعْبُودُ تَعَالَيْتَ يَا مَوْجُودُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا غَفَّارُ تَعَالَيْتَ يَا قَهَّارُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مَذْكُورُ تَعَالَيْتَ يَا مَشْكُورُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا جَوَادُ تَعَالَيْتَ يَا مَعَاذُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا جَمَالُ تَعَالَيْتَ يَا جَلالُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا سَابِقُ تَعَالَيْتَ يَا رَازِقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا صَادِقُ تَعَالَيْتَ يَا فَالِقُ،

ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو ای آگاه، بلندمرتبه، هستى اى بينا، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى عطابخش، بلندمرتبه هستى اى امان ده، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى معبود، بلندمرتبه هستى اى موجود، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده منزّهى تو اى بسيار آمرزنده، بلندمرتبه هستى اى ستوده، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى ياد شده، بلندمرتبه هستى اى سپاس شده، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى بخشنده، بلندمرتبه هستى اى پناهگاه، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى زيبا، بلندمرتبه هستى اى باشكوه، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى پيش از همه، بلندمرتبه هستى اى روزی دهنده، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى راستگو، بلندمرتبه هستى اى شكافنده،

أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا سَمِيعُ تَعَالَيْتَ يَا سَرِيعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا رَفِيعُ تَعَالَيْتَ يَا بَدِيعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا فَعَّالُ تَعَالَيْتَ يَا مُتَعَالُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا قَاضِي تَعَالَيْتَ يَا رَاضِي أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا قَاهِرُ تَعَالَيْتَ يَا طَاهِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا عَالِمُ تَعَالَيْتَ يَا حَاكِمُ،

ما را از اى پناه دهنده، منزّهى تو اى شنوا، بلندمرتبه هستى اى سريع، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى بلندپايه، بلندمرتبه هستى اى نوآفرين، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى همواره در كار، بلندمرتبه هستى اى والاتر، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى قضاوت كننده، بلندمرتبه هستى اى خشنود، مار از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى چيره، بلندمرتبه هستى اى پاك، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده منزّهى تو اى دانا، بلندمرتبه هستی اى حكمران،

أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا دَائِمُ تَعَالَيْتَ يَا قَائِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا عَاصِمُ تَعَالَيْتَ يَا قَاسِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا غَنِيُّ تَعَالَيْتَ يَا مُغْنِي أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا وَفِيُّ تَعَالَيْتَ يَا قَوِيُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا كَافِي تَعَالَيْتَ يَا شَافِي أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ ، سُبْحَانَكَ يَا مُقَدِّمُ تَعَالَيْتَ يَا مُؤَخِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا أَوَّلُ تَعَالَيْتَ يَا آخِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ،

ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى پاينده، بلندمرتبه هستى اى پايدار، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده، منزّهى تو اى نگهدارنده، بلندمرتبه هستى اى پخش كننده، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى بینياز، بلندمرتبه هستى اى بی نياز كننده، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى باوفا، بلندمرتبه هستى اى توانا، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى كفايت كننده، بلندمرتبه هستى اى شفابخش، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى پيش انداز، بلندمرتبه هستى اى پس انداز، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى آغاز، بلندمرتبه هستى اى انجام ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده،

سُبْحَانَكَ يَا ظَاهِرُ تَعَالَيْتَ يَا بَاطِنُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا رَجَاءُ تَعَالَيْتَ يَا مُرْتَجَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا ذَا الْمَنِّ تَعَالَيْتَ يَا ذَا الطَّوْلِ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا حَيُّ تَعَالَيْتَ يَا قَيُّومُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا وَاحِدُ تَعَالَيْتَ يَا أَحَدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا سَيِّدُ تَعَالَيْتَ يَا صَمَدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا قَدِيرُ تَعَالَيْتَ يَا كَبِيرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا وَالِي تَعَالَيْتَ يَا مُتَعَالِي [عَالِي ]

منزّهى تو اى آشكار، بلندمرتبه هستى اى نهان، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى اميد، بلندمرتبه هستى اى اميدبخش، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى عطابخش، بلندمرتبه هستى اى هماره بخشايشگر، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى زنده، بلندمرتبه هستى اى به خود پاينده، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى يگانه، بلندمرتبه هستى اى يكتا، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى سرور، بلندمرتبه هستى اى مقصود همه ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى توانا، بلندمرتبه هستى اى بزرگ، ما از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى ولايت مدار، بلندمرتبه هستى اى بلند پايه

أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا عَلِيُّ تَعَالَيْتَ يَا أَعْلَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا وَلِيُّ تَعَالَيْتَ يَا مَوْلَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا ذَارِئُ تَعَالَيْتَ يَا بَارِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا خَافِضُ تَعَالَيْتَ يَا رَافِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُقْسِطُ تَعَالَيْتَ يَا جَامِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُعِزُّ تَعَالَيْتَ يَا مُذِلُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا حَافِظُ تَعَالَيْتَ يَا حَفِيظُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا قَادِرُ تَعَالَيْتَ يَا مُقْتَدِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا عَلِيمُ تَعَالَيْتَ يَا حَلِيمُ،

ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى والا، بلندمرتبه هستى اى والاتر، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى سرپرست، بلندمرتبه هستى اى مولا، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى پديدآور، بلندمرتبه هستى اى آفرينشگر، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى فرودآور، بلندمرتبه هستى اى فرازبر، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى دادگر، بلندمرتبه هستى اى گردآور، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى عزّت بخش، بلندمرتبه هستى اى خوارساز، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو ای نگاهبان، بلندمرتبه هستى اين نگاهبان، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى توانا، بلندمرتبه هستى اى توانمند ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى دانا، بلندمرتبه هستى اى بردبار،

 أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا حَكَمُ تَعَالَيْتَ يَا حَكِيمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُعْطِي تَعَالَيْتَ يَا مَانِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا ضَارُّ تَعَالَيْتَ يَا نَافِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُجِيبُ تَعَالَيْتَ يَا حَسِيبُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا عَادِلُ تَعَالَيْتَ يَا فَاصِلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا لَطِيفُ تَعَالَيْتَ يَا شَرِيفُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا رَبُّ تَعَالَيْتَ يَا حَقُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مَاجِدُ تَعَالَيْتَ يَا وَاحِدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا عَفُوُّ تَعَالَيْتَ يَا مُنْتَقِمُ ،

ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى داور، بلندمرتبه هستى اى فرزانه، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى عطابخش، بلندمرتبه هستى اى بازدار، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى زيان رسان، بلندمرتبه هستى اى سودبخش، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى اجابت كننده، بلندمرتبه هستى اى حسابرس، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى دادگر، بلندمرتبه هستى اى جدايی انداز، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده، منزّهى تو اى مهربان، بلندمرتبه هستى اى شريف، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى پروردگار، بلندمرتبه هستى اى حقيقت پايدار، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى پرشكوه، بلندمرتبه هستى اى گانه، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى درگذرنده، بلندمرتبه هستى اى انتقام گيرنده،

أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا وَاسِعُ تَعَالَيْتَ يَا مُوَسِّعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا رَءُوفُ تَعَالَيْتَ يَا عَطُوفُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا فَرْدُ تَعَالَيْتَ يَا وِتْرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُقِيتُ تَعَالَيْتَ يَا مُحِيطُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا وَكِيلُ تَعَالَيْتَ يَا عَدْلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُبِينُ تَعَالَيْتَ يَا مَتِينُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا بَرُّ تَعَالَيْتَ يَا وَدُودُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا رَشِيدُ تَعَالَيْتَ يَا مُرْشِدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا نُورُ تَعَالَيْتَ يَا مُنَوِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا نَصِيرُ،

ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى بسيار عطابخش، بلندمرتبه هستى اى عطاگستر، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى پرمهر، بلندمرتبه هستى اى نوازشگر، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده منزّهى تو اى يگانه، بلندمرتبه هستى اى بی همتا، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى روزی بخش، بلندمرتبه هستى ای فراگير، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى وكيل، بلندمرتبه هستى اى عدالت محض، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده منزّهى تو اى آشكار، بلندمرتبه هستى اى استوار، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى نيكو، بلندمرتبه هستى ای مهروز، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزهى تو اى راهما، بلندمرتبه هستى اى راهبر، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى روشنايى، بلندمرتبه هستى اى روشنی بخش، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى يارى رسان،

تَعَالَيْتَ يَا نَاصِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا صَبُورُ تَعَالَيْتَ يَا صَابِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُحْصِي تَعَالَيْتَ يَا مُنْشِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا سُبْحَانُ تَعَالَيْتَ يَا دَيَّانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا مُغِيثُ تَعَالَيْتَ يَا غِيَاثُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا فَاطِرُ تَعَالَيْتَ يَا حَاضِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ سُبْحَانَكَ يَا ذَا الْعِزِّ وَ الْجَمَالِ تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَبَرُوتِ وَ الْجَلالِ سُبْحَانَكَ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ

بلندمرتبه هستى اى ياور، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى بردبار، بلندمرتبه هستى اى شكيبا، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى شمارشگر، بلندمرتبه هستى اى آفرينش گر، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو ای پاك و منزّه، بلندمرتبه هستى اى جزادهنده، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى فريادرس، بلندمرتبه هستى اى پناه، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى آفريننده، بلندمرتبه هستى اى حاضر، ما را از آتش پناه ده اى پناه دهنده، منزّهى تو اى صاحب شكوه و زيبايى، بلندمرتبه هستى اى داراى جبروت و جلال، منزّهى تو، معبودى جز جز تو نيست منزّهى تو، همانا من از ستمكاران بودم، پس دعايش را اجابت كرديم و او را از اندوه رهانيديم و اينچنين اهل اهل ايمان را رهايى بخشيم، و درود خدا بر آقاى ما محمّد و خاندان او همه و سپاس خدا را پروردگار جهانيان و خدا ما را بس است و چه نيكو وكيلى است، و جنبش و نيرويى نيست، جز به عنايت خداى والاى بزرگ.

 منبع: erfan.ir